Bérénice
Imię i nazwisko: Bérénice Blanchefleur Malevre
Wiek i data urodzenia: 19 lat, 13.06.1992 rok
Płeć: kobieta
Specjalne zdolności: teleportacja
Różdżka: włos z ogona testrala, cis, 13 i pół cala
Miejsce urodzenia: Paryż
Czystość krwi: czystej krwi
Klasa: XII
Dom: Héroiqueours
Charakter: Jako uczennica z "domu niedźwiedzia" powinna być chłodna, wyrachowana i wyjątkowo niemiła. Powinna nienawidzić wszystkich czarodziejów półkrwi i szlam. Nie powinna się uśmiechać i trzepotać rzęsami, a zamiast tego winna zawsze mieć argumenty tak mocne jak jej pięści. I tak właśnie jest. Zresztą już od dziecka wpajano jej górowanie czystej krwi nad brudną, wiec co się dziwić, że najchętniej wszystkie szlamy nabiłaby na pale przed swoim domem. Tak ku przestrodze dla innych. Zawsze musi mieć to, czego chce i nie przyjmuje odmowy, za wszelką cenę musi zawsze postawić na swoim. A jeśli zdarzy się inaczej? Wtedy wścieka się, przeklina, drapie, gryzie, miota przedmiotami na różne strony. Jest nie do zniesienia, a swym zachowaniem próbuje za wszelką cenę jednak sprawić by to jej było na wierzchu. Pojęcie sprawiedliwości jest jej obce. Wredna, nieczuła, intrygantka, potworna egoistka. Mimo to łatwo nawiązuje kontakty z innymi, jednak traktuje ludzi nieco przedmiotowo. Uwielbia flirtować, jednak znajomości nie chce pogłębiać i zazwyczaj wycofuje się wtedy szukając jakiejś błahej wymówki. Bérénice nie widzi nic poza czubkiem własnego nosa, który swoją drogą uważa za idealny, zresztą jak całą siebie. Gdyby mogła postawiłaby sobie ołtarzyk i czciła swą urodę. Jest bardzo pewna siebie i zna swoją wartość, może nawet nieco ją zawyża. Uważa się za ideał, a innych ludzi za gorszych, uwielbia mieszać ich z błotem, gdyż sprawia jej to niezwykłą radość. Pomimo wielu paskudnych cech, można również odnaleźć u niej nieco tych pozytywnych, chociaż nie każdy nazwałby je plusami. Jej zalety to szczerość, czasem do bólu, inteligencja, elokwencja. Nigdy nie podeszła do nikogo pierwsza, gdyż uważa, że ludzie nie są tego godni. Lubi być w centrum zainteresowania i ludzie często "biorą ją na języki", jednak jej to nie przeszkadza, gdyż wychodzi z założenia, że "nie ważne co o niej mówią, ważne, że mówią".
Wygląd: Jest jak porcelanowa lalka, ale nie taka, która przyciąga spojrzenia i dłonie. Nie taka, którą chce się mieć za wszelką cenę, a raczej taka, która wzbudza lęk, może nawet przerażenie. Chłodne, popielate spojrzenie dużych oczu otoczonych kurtyną ciemnych rzęs jeszcze bardziej wzmacnia ten efekt. Swoją drogą jej źrenicom można przyglądać się długo, a i tak nie dostrzeże się w nich niczego innego oprócz dumy i nienawiści. Ciemne, zdrowe włosy mienią się w słońcu różnymi odcieniami koloru hebanu. Przyjrzyjmy się nieco dłużej jej twarzy. Z początku mogłaby wydawać się całkiem przyjacielską osóbką, szczególnie, gdy uśmiecha się tak szeroko, że ukazuje światu zęby, nic bardziej mylnego. Bérénice nie ma w sobie nic z miłej persony. Najczęstszym uśmiechem wykrzywiającym jej pełne, czerwone usta jest ten ironiczny i mówiący "i tak jesteś gorszy". Dumnie uniesiona głowa tylko wzmacnia w tym przekonaniu. Bérénice posiada długą szyję, którą często przyozdabia różnorakimi błyskotkami, bo jak każda kobieta lubi biżuterię. Jej kształty z pewnością można nazwać kobiecymi, wszak ma dosyć duże piersi i szerokie biodra. Jej skóra jest jasna i bardzo łatwo można zrobić na niej siniaki. Bérénice ma bzika na punkcie butów, szczególnie szpilek, ma ich bardzo wiele i często je zmienia. Potrafi nosić kilka par butów jednego dnia. Nie stroni od dodatków. Długo dobiera do stroju torebkę i biżuterię, ale najczęściej wszystko komponuje się idealnie i wygląda przez to zjawiskowo. Lubi ubrać się kobieco, nigdy jednak nie założyła miniówki, chociaż zdarzało jej się nosić krótkie szorty, czy spódnice z rozcięciem. Rzadziej można ją spotkać w spodniach.
Historia: Urodziła się w Paryżu pewnego pogodnego, czerwcowego poranka. Od tej chwili beztroskie życie jej rodziców diametralnie się zmieniło. Mówią, że małe dziecko, mały kłopot, zaś duże - duży. W przypadku Bérénice stuprocentowo się to sprawdziło. Będąc niemowlakiem robiła to co inne niemowlaki, jadła, wydalała, płakała i spała. Później zaczęła chodzić i wchodziła w takie miejsca, że trudno było ją wyciągnąć. Z mówieniem było podobnie, wszak gdy tylko w jako takim stopniu opanowała język, zaczęła wygadywać tak potworne rzeczy, że uszy więdły. Gdy nauczyła się jeździć na malutkim, trójkołowym rowerku wpadała we wszelkie możliwe przeszkody, nie raz roztrzaskując je w drobny mak. O ile okres jej dziecięctwa można było jeszcze przeżyć, o tyle jako młoda dziewczyna szalała jeszcze bardziej. Nie wracała do domu na noc, zaczęła przesadzać z alkoholem i używać czarów tam, gdzie nie powinna. Nic więc dziwnego, że jej rodzice nie wytrzymali i oddali ją do ciotki, która w zasadzie była identyczna jak Bérénice. Razem bawią się świetnie w każde wakacje, gdyż podczas roku szkolnego Panna Malevre przebywa w Beauxbatons.
Ciekawostki:
- Mieszka z ciotką,
- uwielbia białą czekoladę i ciemne piwo,
- pobiła się kiedyś z chłopakiem i wybiła mu dwa zęby,
- jest oburęczna,
- klnie jak szewc,
- jest najlepsza z eliksirów na roku,
- mimo, że jest dziewczyną to wygryzła kilku chłopaków by zostać pałkarzem w drużynie Quidittcha,
- jest strasznie zazdrosna o Hannibala,
- nie przeszkadza jej to, że jej przyjaciółka jest wampirem,
- lubi wysportowanych mężczyzn.
Przynależność: Héroiqueours, Drużyna Quidittcha, Medyczny
Sława wykorzystana na avatarze: Coco Rocha
Kamień filozoficzny.
